دلخانی: نازاریان ضعف‌هایی دارد که می‌شود از آنها امتیاز گرفت/ عطش مسابقه من را به طلای مصر رساند
تاریخ انتشار: ۹ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۳۰۶۰۸
قهرمان سال ۲۰۲۱ کشتی فرنگی جهان با اشاره به غیبتش در مسابقات جهانی بلگراد تأکید کرد در تورنمنت رنکینگ‌دار مصر هرچند آمادگی خوبی نداشت، اما عطش مسابقه باعث شد طلایی شود. - اخبار ورزشی -
میثم دلخانی در گفتوگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم درباره اینکه قرار است از امسال کارش را در وزن المپیکی 60 کیلوگرم استارت بزند، اظهار داشت: فکر می‌کنم کارم را رسماً در این وزن در تورنمنت بیشکک شروع کنم که ان‌شاءالله برای المپیک هم در این وزن کشتی بگیرم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی درباره اینکه چقدر از نظر ذهنی برای بازگشت به وزن پایین‌تر آماده است، گفت: من قبلاً در 60 کیلوگرم کشتی گرفتم. سال 2018 به امیدهای جهان رفتم و تجربه کشتی گرفتن در این وزن در رده بزرگسالان را هم دارم. وزن سنگینی است و قهرمانان بزرگی در آن حضور دارند که بیشتر آنها هم از همین آسیا هستند. شما به چهار نفری که در مسابقات جهانی روی سکو می‌روند نگاه کنید، دو تا سه نفرشان آسیایی هستند، بنابراین سطح مسابقات قاره‌ای این وزن هم خیلی بالاست.
این قهرمان شیرازی کشتی فرنگی راجع به قهرمانی ادموند نازاریان بلغاری در مسابقات قهرمانی اروپا خاطر نشان کرد: من مسابقات قهرمانی آسیا و اروپا را در 60 کیلوگرم دنبال کردم. نازاریان واقعاً کشتی‌گیر خوبی است. کسی که در 19 سالگی به فینال جهانی برسد و بعد هم قهرمان اروپا شود حتماً کشتی‌گیر شایسته‌ای است. پسر آرمن نازاریان بزرگ هم هست، اما حقیقتاً خود آرمن نازاریان نیست. در توانمندی او شکی نیست و نشان از پدر دارد، اما کشتی‌هایش را زیر نظر گرفتم، ضعف‌هایی هم دارد که بشود از آنها امتیاز گرفت. در واقع شکست‌ناپذیر نیست. چند کشتی از او دیده‌ام.
دلخانی در واکنش به طرح این موضوع که باید با مهدی محسن‌نژاد برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در وزن 60 کیلوگرم رقابت کند، اظهار داشت: ما هنوز با هم کشتی نگرفتیم. تمام مدعیان 60 کیلوگرم برایم قابل احترام هستند، هم محسن‌نژاد و هم علیرضا نجاتی و نفرات بعدی. مسئله این است که هر کسی برنده شود، به دوبنده تیم ملی خواهد رسید، واقعاً مهم نیست چه کسی ملی‌پوش می‌شود، مهم این است که ما در این وزن پرچم کشورمان را به اهتزاز دربیاوریم. اگر قسمت شد و من رفتم، برای رسیدن به موفقیت با جان و دل تلاش خواهم کرد، اگر هم کشتی‌گیر دیگری ملی‌پوش شد، برایش دعا خواهم کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا در خودش می‌بیند که بعد از طلای 63 کیلوگرم جهان، در وزن پایین‌تر هم قهرمان جهان شود، تأکید کرد: بله، در توان خودم می‌بینم. من بعد یک سالی که مسابقات جهانی را از دست دادم، واقعاً عطش مسابقه دارم و تشنه کشتی گرفتن هستم. اگر این عطش مسابقه نبود، قهرمان تورنمنت مصر نمی‌شدم، چون این اولین مسابقه من بعد از عمل جراحی بود و با آمادگی خوبی در آن شرکت نکرده بودم. در مصر دو قهرمان جهان را بردم، من ابولادزه را سه بار شکست داده‌ام.
دلخانی در خاتمه گفت: در 60 کیلوگرم باتوجه به اینکه همه وزن کم می‌کنند، دو فرد مختلف به بازی‌های آسیایی و جهانی خواهند رفت. در این باره هم کادرفنی تیم ملی تصمیم می‌گیرد. برای من که فرقی نمی‌کند، مهم کسب مدال طلا در هر دو مسابقه و کسب سهمیه المپیک است.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: کشتی فرنگی عطش مسابقه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۳۰۶۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اماواگر‌های ۲ مسابقه حساس در مسیر پاریس-آلبانی برای برادران گرایی؛ انتخابی با پایانِ باز!
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، کشتی فرنگی که توانست طی دو مسابقه گزینشی جهانی ۲۰۲۳ بلگراد و آسیایی بیشکک، سهمیه‌های المپیک خود را تکمیل کند، تا امروز از ملی‌پوشان چهار وزن خود نیز رونمایی کرده است.
محمدهادی ساروی و امین میرززاده با غلبه بر مهدی بالی و فردین هدایتی در تورنمنت زاگرب حضور خود را در ترکیب تیم المپیکی کشتی فرنگی قطعی کردند، دو نفری که در بلگراد با دو نشان برنز و طلای ۹۷ و ۱۳۰ کیلوگرم سهمیه المپیک هم گرفته بودند.
بعد از این دو، امین کاویانی‌نژاد و علیرضا مُهمدی هم با کسب سهمیه المپیک در دو وزن ۷۷ و ۸۷ کیلوگرم به المپیک رسیدند و حالا تنها تکلیف دو وزن المپیکی باقی مانده که آن هم قرار است بعد از حضور در تورنمنت رنکینگ‌دار مجارستان، ملی‌پوشان ۶۰ و ۶۷ کیلوگرم ایران از مصاف مهدی محسن‌نژاد – امیررضا ده‌بزرگی و محمدرضا گرایی – سعید اسماعیلی مشخص شود.
چند روز قبل فدراسیون کشتی، چرخه انتخابی این دو وزن المپیکی را با این تفسیر، اعلام کرد:
۶۰ کیلوگرم: با توجه به چرخه انتخابی تیم ملی، مرحله نهایی انتخابی تیم ملی جهت انتخاب ملی‌پوش کشورمان در المپیک پاریس رقابت‌های رنکینگ مجارستان خواهد بود و آقایان امیررضا ده بزرگی و مهدی محسن نژاد به این مسابقات اعزام می‌شوند.
۶۷ کیلوگرم: با توجه به چرخه انتخابی تیم ملی، مرحله نهایی انتخابی تیم ملی جهت انتخاب ملی‌پوش کشورمان در المپیک پاریس رقابت‌های رنکینگ مجارستان خواهد بود و آقایان محمدرضا گرایی و سعید اسماعیلی به این مسابقات اعزام می‌شوند.
هرچند در چرخه عنوان شده که رقابت دوبنده تیم ملی برای المپیک بین این ۴ نفر خواهد بود، اما در هر دو وزن چرخه‌ای با پایانِ باز تدوین شده و دست کادرفنی تیم ملی برای انتخاب کشتی‌گیر برتر بعد از ارزیابی فنی کاملا باز است.
یعنی عنوان نشده مثلا اگر دو کشتی‌گیر هر دو از دور رقابت‌ها حذف شوند، آن وقت مبارزه انتخابی رودررو بین‌شان برگزار می‌شود و اگر مبارزه‌ای در کار باشد، ملی‌پوش سال گذشته که سهمیه المپیک را هم کسب کرده، با تنها یک برد صاحب دوبنده می‌شود و کشتی‌گیر دیگر باید دو برد بیاورد و یا اینکه آنها با شرایط مساوی، دو برد از سه مسابقه ملی‌پوش می‌شوند؛ و یا اینکه اگر هر دو کشتی‌گیر به یک نفر ببازند، تکلیف چه خواهد شد. اگر یکی با قرعه آسان و دیگری با قرعه خیلی سخت مواجه شوند، صرفا با استناد به نتیجه نفر برتر انتخاب می‌شود؟ در تقابل این چهار کشتی‌گیر برای رسیدن به دوبنده تیم ملی، ممکن است حالات مختلفی در مسابقات مجارستان رقم بخورد که کادرفنی تیم ملی به هیچ کدام آنها اشاره نکرده تا دست‌شان برای ارزیابی دقیق فنی نفرات، کاملا باز بوده و بتوانند بهترین کشتی‌گیر را به همین منظور انتخاب کنند.
موضوعی که اکنون درمورد ابهام زیاد است، احتمال انصراف برادران گرایی از چرخه المپیکی و مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی است، چراکه در چرخه اخیر اعلام شده از سوی کادرفنی، در مورد محمدعلی گرایی نیز عنوان شده که او شانسی در ۷۷ کیلوگرم نخواهد داشت و می‌تواند شانس خود را برای رسیدن به دوبنده وزن ۸۲ کیلوگرم تیم ملی احتمالا هم در تورنمنت مجارستان امتحان کند، چیزی که ظاهرا باب میل گرایی نبوده و او گفته در این وزن کشتی نخواهد گرفت.
در عین حال محمدرضا گرایی هم معتقد است که باتوجه به شرایط بدنی‌اش، کشتی گرفتن در تورنمنت مجارستان و دو ماه بعد از آن در المپیک، شرایط خوبی را برای او رقم نمی‌زند.
برادران گرایی در چند سال اخیر هیچ مسابقه انتخابی رودررویی نداشته و هر دو صرفا در تورنمنت‌ها کشتی گرفته‌اند. گراییِ کوچک هم در دو سال اخیر، فقط در وزن بالاتر به تورنمنت رفته و این برای اولین بار خواهد بود که قرار است همراه با کشتی‌گیری که در چرخه، به او رسیده، مسابقه انتخابی در وزن ۶۷ کیلوگرم داشته باشد.
به هرشکل وقتی امیرحسین زارع و امین میرزازاده، قهرمانان سنگین وزن ۲۰۲۳ جهان در هر دو رشته آزاد و فرنگی، باید از پس رقبای جوان خود امیررضا معصومی و فردین هدایتی بگذرند و در سال المپیک صاحب دوبنده تیم ملی شوند، چرا محمدرضا گرایی که سال گذشته را با اماواگر (پرتاب بطری از سوی برادرش در مبارزه حساس با حریف ژاپنی) با مدال برنز جهان پشت سر گذاشته و محمدعلی گرایی که از دور رقابت‌ها حذف شده و بعد از آن نیز با محرومیت یک ساله اتحادیه جهانی مواجه شده، نباید مسابقه انتخابی بدهند؟
اگر حسن یزدانی دارنده ۹ نشان المپیک و جهانی باید برای رسیدن به دوبنده ۸۶ کیلوگرم تیم ملی با رقبای احتمالی خود کامران قاسم‌پور و هادی وفایی‌پور رقابت کند، با چه تحلیل و تفسیری می‌شود محمدرضا گرایی را از مبارزه انتخابی با کشتی‌گیری که در همه میدان‌ها صاحب نشان طلا شده، معاف کرد؟
البته که همچنان «کیلو‌های اضافه» چالش اصلی محمدرضا گرایی با سعید اسماعیلی است که سر وزن بوده و سرحال و قبراق به مصاف با قهرمان المپیک ۲۰۲۰ توکیو فکر می‌کند.
انتهای پیام/
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد